نظم اداری
| شخصیت‌های اصلی | |
| نوشته‌ها | |
| مؤسسات | |
| تاریخچه | |
|
سفرهای عبدالبهاء به غرب | |
| شخصیت‌های بارز | |
| بیشتر | |
جامعه بهائی طبقه روحانیون و مجتهدان دینی ندارد و امور جامعه خود را از طریق نظامی از موسسات که بر پایه تصمیم‌گیری جمعی و مشورت عمل می‌کند، اداره می‌کند.[۱] اصول این نظام در آثار بهاءالله مؤسس آئین بهائی آمده‌است. عبدالبهاء و شوقی افندی ربانی جزئیات اصول این نظام را تشریح کردند و به مرحله اجرا درآوردند. مجموع این نظام با عنوان نظم اداری شناخته می‌شود.[۱]
بیت‌العدل اعظم، شورای بین‌المللی مرکزی حاکم بر نظم اداری است که اعضای آن هر پنج سال توسط جوامع بهائی سراسر دنیا انتخابات می‌شوند.[۲] امور جوامع محلی و ملی از طریق شوراهای انتخابی نه نفره که تحت هدایت بیت‌العدل اعظم اعظم فعالیت می‌کنند اداره می‌شود.[۳] شوراهای محلی که در سطح شهر یا روستا فعالیت می‌کنند، محفل روحانی محلی، و شوراهای ملی که در سطح کشور فعالیت می‌کنند، محفل روحانی ملی نام دارند.[۳] مؤسسهٔ مشاورین قاره‌ای که موسسه‌ای انتصابی است بخش دیگری از نظم اداری بهائی را تشکیل می‌دهد. مشاورین قاره‌ای با ارائهٔ نظرات مشورتی به محافل روحانی و تشویق و پرورش ابتکارات فردی بر پویایی جامعه می‌افزاید.[۴] اعضای این مؤسسه توسط بیت‌العدل اعظم منصوب می‌گردند.[۴]
موسسات نظم اداری
موسسات انتخابی
موسسات انتخابی آن دسته از موسساتی هستند که اعضاء آن توسط انتخاب افراد جامعه بهائی تعیین می‌گردند. محفل روحانی ملی و محفل روحانی محلی و بیت‌العدل اعظم از این دسته از تشکیلات بهائی موسسات بهائی است.[۵] موسسات انتخابی در حوزه عملکرد خود اختیارات تقنینی، اجرایی و قضایی دارند.[۳]
موازین انتخابات بهائی
انتخابات بهائی به شیوه ای دور از رقابت و تفرقه برگزار می‌شود.[۶] طبق احکام منصوص آئین بهائی، در انتخاب موسسات بهائی از جمله انتخابات بیت العدل اعظم هرگونه تبلیغات، کاندیداتوری، نامزد شدن و نامزد کردن، حزب‌گرایی، و مبارزات و کمپین‌های انتخاباتی مطلقاً ممنوع است.[۷] هر کدام از راِی دهندگان در حالت دعا و توجه و با در نظر گرفتن معیارهای اخلاقی و معنوی مطرح در آثار بهائی، به حکم وجدان خود شایسته‌ترین افراد را برای عضویت در این مؤسسه انتخاب می‌کنند.[۷] در تمامی انتخابات بهائی، در سطح محلی، ملی و بین‌المللی، رأی دهندگان نام افراد مورد نظر خود را روی برگه رأی می‌نویسند.[۸][۷] رأی‌گیری در سطح محلی امور جامعهٔ بهائی توسط محفل روحانی محلی اداره می‌شود. در هر شهر و روستایی که تعداد بهائیان ۲۱ سال به بالای آن حداقل ۹ نفر باشد هر سال انتخاباتی برگزار می‌گردد که در جریان آن ۹ فرد مستقیماً از جانب بهائیان آن محل با رعایت موازین انتخابات بهائی به عضویت محفل محلی در می‌آیند.[۳] رأی‌گیری از طریق برگه رأی مخفی است یعنی کسی ار رأی دیگران اطلاع ندارد. این موضوع باعث می‌شود که رای‌دهندگان بتوانند آزادانه و فارغ از فشارهای بیرونی به هر آن که خود صلاح می‌دانند رأی دهند.[۸]
محفل روحانی محلی
در سطح محلی امور جامعهٔ بهائی توسط محفل روحانی محلی اداره می‌شود. در هر شهر و روستایی که تعداد بهائیان ۲۱ سال به بالای آن حداقل ۹ نفر باشد هر سال انتخاباتی برگزار می‌گردد که در جریان آن ۹ فرد مستقیماً از جانب بهائیان آن محل با رعایت موازین انتخابات بهائی به عضویت محفل محلی در می‌آیند.[۳]
محفل روحانی ملی
اعضای محفل روحانی ملی که امور جامعه بهائی را در سطح کشور اداره می‌کند سالانه از طریق نمایندگان منتخب محافل روحانی محلیِ سراسر کشور انتخاب می‌شوند.[۹] نمایندگان محافل محلی، اعضای محفل روحانی ملی را از بین کلیه اعضای جامعه بهائی آن کشور با رعایت موازین انتخابات بهائی انتخاب می‌کنند.[۳] نه نفری که از دیگران بیشتر رأی بیاورند به عضویت محفل ملی در می‌آیند.[۹][۳]
بیت العدل اعظم
بیت‌العدل اعظم، بالاترین مقام تصمیم‌گیری در جامعه جهانی بهائی، متشکل از ۹ عضو است که اعضای آن هر ۵ سال یک بار توسط اعضای تمامی محفل‌های ملی بهائی سراسر جهان انتخاب می‌شوند.[۱۰][۱۱] نخستین انتخابات بیت العدل اعظم در سال ۱۹۶۳ برگزار شد.[۱۰][۱۲] مقر بیت‌العدل اعظم بر دامنه کوه کرمل در بندر حیفا است که بهاءالله این مکان را در سال ۱۸۹۰ میلادی و در لوح کرمل انتخاب کرده بود.[۱۳][۱۴]
موسسات انتصابی
مشاورین قاره ای هیئتی متشکل از ۸۱ نفر است که اعضای آن هر پنج سال توسط بیت‌العدل اعظم منصوب می‌شوند.[۹] مشاورین به محافل روحانی مشاوره می‌دهند، مشوق اقدامات و ابتکارات فردی هستند و به رشد و سرزندگی جوامع بهائی کمک می‌کنند.[۹] برخلاف موسسات انتخابی، هیئت مشاورین قاره‌ای اختیارات تقنینی، اجرایی و قضایی ندارد.[۹] مشاورین قاره‌ای افرادی را برای کمک با عنوان هیئت معاونین منصوب می‌کنند و معاونین نیز دستیارانی برای خود از جامعه بهائی برمی‌گزینند.[۴] در حالی که مشاورین قاره‌ای در هر دو سطح قاره‌ای و کشوری فعال هستند، معاونین و دستیاران ایشان در سطوح منطقه‌ای و محلی فعالیت می‌کنند.[۴] برای هماهنگی و هدایت فعالیت‌های مشاورین قاره‌ای، بیت‌العدل اعظم هیئتی تحت عنوان دارالتبلیغ بین‌المللی برای ۵ سال منصوب می‌کند که متشکل از ۹ نفر است.[۴][۹]
منشور نظم اداری بهائی
به گفته شوقی افندی کتاب اقدس، لوح کرمل و کتاب عهدی از آثار بهاءالله و الواح وصایا، وصیت نامه عبدالبهاء، منشور نظم اداری بهائی را تشکیل می‌دهند.[۱۵] بهاءالله در کتاب اقدس اصول و قوانین نظم اداری را بیان می‌کند، در لوح کرمل، کوه کرمل را در حیفا مرکز اداری و روحانی آئین بهائی قرار می‌دهد و در کتاب عهدی اصل «عهد و میثاق» را برای حفظ وحدت جامعه بهائی و هدایت و مساعدت بهائیان برای بنای نظم اداری تأسیس می‌کند، و پسر ارشد خود عبدالبهاء را به عنوان مرکز عهد و میثاق و جانشین خود برمی‌گزیند.[۱۵] عبدالبهاء در الواح وصایا ویژگی‌های نظم اداری بهائی، وظایف ایادی امرالله و همچنین مقام ولی امر را مشخص می‌کند و شوقی افندی|شوقی ربانی را به عنوان جانشین خویش در مقام ولی امرالله برمی‌گزیند[۱۶][۱۷] و نظامی برای انتخابات بیت‌العدل اعظم مشخص می‌نماید.[۱۸] نوشته‌های شوقی افندی، به ویژه دو اثر Baha'i Administration (نظم اداری بهائی) و World Order of Baha'u'llah (نظم جهانی بهائی) جزئیاتِ اجرائی نظم اداری بهائی را مفصلاً شرح و بسط می‌دهند.[۱۷]
عهد و میثاق در دیانت بهائی
بهاءالله برای تضمین این که بعد از درگذشتش و در گذر زمان جامعهٔ بهائی بتواند به صورت هماهنگ و متحد در مسیر به اجرا درآوردن تعالیمش پیش رود اساسی را تأسیس نمود که به عنوان «عهد و میثاق» شناخته می‌شود. به این ترتیب او چگونگی تداوم جریان هدایت، مسئلهٔ جانشینی و نیز توضیح و تبیین آثارش را با دستورالعمل‌های روشن، واضح و کتبی مشخص نمود.[۱۹] بر اساس این عهد و میثاق، مسئولیت هدایت و رهبری جامعه پس از بهاءالله، به پسر ارشدش، عبدالبهاء، سپس به شوقی ربانی، نوهٔ عبدالبهاء، و در نهایت همان‌گونه که بهاءالله تعیین نموده بود به بیت العدل اعظم مُحوّل شده‌است.[۱۹] اصل عهد و میثاق وحدت جامعه را تضمین می‌کند و آنرا از اختلاف و تفرقه حفظ می‌کند.[۱۹] به گفته عبدالبهاء عهد و میثاق مهمترین ویژگی آئین بهائی است.[۱۹] او «محور وحدت عالم انسانی» را «قوّه میثاق» می‌داند.[۲۰] بعضی تلاش‌ها در راستای به چالش کشیدن مسئله جانشینی و رهبری جامعه بهائی در دوره‌های مختلف وجود داشت که طرفدارانی پیدا نکرد. [۲۱]
پیوند به بیرون
- نظم اداری بهائی
- مشاورین قاره‌ای
- محفل روحانی محلی
- محفلی روحانی ملی
- ساختار اداری موسسات بهائی
- در انتخابات بهائی چگونه باید رأی داد
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Smith, Peter. An introduction to the Baha'i faith. Cambridge: Cambridge University Press, 2008. 175-176. ISBN 9780521862516. OCLC 181072578.
- ↑ Arash Abizadeh (۲۰۰۸). «How Bahá'í Voters Should Vote» (PDF). Journal of Baha’i Studies (به English) (۱-۴).
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ ۳٫۶ Smith, Peter. An introduction to the Baha'i faith. Cambridge; New York: Cambridge University Press, 2008. 178-180. ISBN 9780521862516.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ Smith, Peter. An introduction to the Baha'i faith. Cambridge; New York: Cambridge University Press, 2008. 180-182. ISBN 9780521862516.
- ↑ Smith، Peter. An Introduction to the Baha'i Faith. Cambridge University Press، 2008.
- ↑ Momen, Wendi و Moojan Momen. Understanding the Bahaʼı́ faith. Edinburgh: Dunedin Academic Press, 2006. ISBN 9781906716868.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ Smith, Peter. An introduction to the Baha'i faith. Cambridge; New York: Cambridge University Press, 2008. 183-185. ISBN 9780521862516.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Arash Abizadeh (۲۰۰۸). «How Bahá'í Voters Should Vote» (PDF). Journal of Baha’i Studies (به English). The Journal of Baha'i Studies (۱-۴).
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ ۹٫۴ ۹٫۵ کتاب نظم اداری بهایی. هوشنگ محمودی. لجنه ملی نشر معارف امری
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Smith, Peter. An introduction to the Baha'i faith. Cambridge; New York: Cambridge University Press, 2008. 177. ISBN 9780521862516.
- ↑ http://news.bahai.org/archive/ Baha'is elect Universal House of Justice
- ↑ http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2010/02/100203_l11_aa_book_crackdown_bahais.shtml بررسی کتاب: سرکوب و کشتار دگراندیشان مذهبی در ایران، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ Shoghi Effendi, The World Order of Bahá’u’lláh. Wilmette, Illinois, Bahá'í Publishing Trust
- ↑ Momen, Moojan (1989). "Bayt-al-`Adl, House of Justice". Encyclopædia Iranica.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ «Baha'i Administration». Bahá’í Encyclopedia Project (به English). ۲۰۱۹.
- ↑ Rabbani, Ruhiyyih (Ed.) (1992). The Ministry of the Custodians 1957-1963. Bahá'í World Centre, p 13.0-85398-350-X
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ نظر اجمالی در دیانت بهائی، احمد یزدانی، صفحه 53
- ↑ Smith, Peter (2008). An Introduction to the Baha'i Faith. Cambridge: Cambridge University Press. p. 55. ISBN 0-521-86251-5.
- ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ ۱۹٫۳ Smith, Peter. An introduction to the Baha'i faith. Cambridge; New York: Cambridge University Press, 2008. 110. ISBN 9780521862516.
- ↑ Effendi, Shoghi. God passes by. Wilmette, Ill: Baháʼí Pub. Trust, 1970, ©1974. 238. ISBN 0877430209. OCLC 2215097.
- ↑ «Marginality and Apostasy in the Bahá'í Community». Religion (به English): ۱۸۷–۲۰۹. ۲۰۰۷.
